Leczenie implantologiczne w obrębie szczęk znane i stosowane jest już od wielu dziesiątków lat.  Jednak dopiero w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku szwedzki profesor Per-Ingvar Branemark – nazywany dziś „ojcem współczesnej implantologii” – odkrył fakt, że TYTAN potrafi zintegrować /połączyć/ się z kością w sposób trwały i nie dający jakichkolwiek powikłań.

Wykorzystał tą fenomenalną właściwość – tworząc system implantologiczny oparty na tytanowych implantach w kształcie śruby, które wszczepione w kość stanowią sztuczny korzeń – podporę dla nowych zębów.

Organizm ludzki w żaden sposób nie odnajduje w tytanowym wszczepie cech ciała obcego, a tym samym nie wywołuje żadnej reakcji obronnej.
W 1965 roku profesor wykonał zabieg na swoim pierwszym pacjencie, któremu wszczepione implanty służą do dzisiaj.